04/2021 : Bootklussen en de beste winter ooit!

Het zweet druipt van mijn rug, de spieren in mijn kuiten maken een diepe zucht terwijl ik op de bank in het appartement neerplof. Vanaf de bank kan ik de marina zien, tenminste door de bomen zie ik een gedeelte van de marina. Met midden in de baai, een bootje op anker in het prachtig turquoise water. De zee is echt nog niet op temperatuur maar wat nodigt het nu uit om een verfrissende duik te nemen. Waarom bleven we ook alweer niet op de boot? Denk ik bij mezelf.

De laatste tijd hebben we wat kleine filmpjes laten zien van al onze bootklussen, de grootste zijn we momenteel aan het doen, de onderkant nalopen op reparaties, antifauling aanbrengen en de zijkanten polijsten. Het liefst zouden we de hele boot polijsten maar tja.. het budget is nu eenmaal niet oneindig. Na deze week is de Dali wel weer helemaal spik en span om uit te varen. Als het goed is zijn we voorlopig klaar met klussen, hoewel je op een boot eigenlijk nooit klaar bent.. maar de belangrijkste punten zijn gedaan.

Het leven op een bootwerf leek ons voor Jessie niet ideaal dus daarom hebben we besloten om in een goedkoop appartementje in Kas te verblijven. Net buiten het centrum en zogezegd 15 minuten lopen van de marina.. Kent iemand uit mijn netwerk toevallig iemand die bij Google Maps werkt? Want over die 15 minuten moeten we het nog even hebben! De terugweg van het appartement naar de haven is wellicht een 15 minuten durende wandel, maar de heenweg, met een buggy, dreumes, bagage en boodschappen tegen een berg oplopen van 45 graden, doe ik echt niet in 15 minuten! Te eigenwijs om een taxi te bestellen, want deze week kost tenslotte al genoeg geld, heb ik dus zeker 25 minuten tegen een stijle helling gelopen met mijn rommel. Resultaat: zweet tot in mijn bilnaad en twee dagen pijnlijke schouders van het tillen.

“Echt een goede keuze, Von” mompel ik tegen mezelf

Langzaam zakt mijn hartslag weer, mijn lichaam komt weer op temperatuur. Pffjoee ik hoef mij in ieder geval niet meer druk te maken om mijn goede voornemen te verwezenlijken om meer te gaan sporten. De hele week een paar keer per dag deze heuvels beklimmen is al een sport ansich. Jessie leg ik op bed en pak zelf een groot glas water die ik op het balkon opdrink. Op het moment dat ik mijn eerste grote slok door wil slikken begint ongeveer op 50 meter naast mij de moskee het gebed om te roepen, met mijn schrikkerige aanleg, proest ik dus de eerste slok van het balkon naar beneden. “Echt een goede keuze, Von” mompel ik tegen mezelf. Inmiddels zijn we aardig gewend aan de gebeden hier in Turkije, vooral Jessie vindt ze erg leuk en gaat op haar manier vijf keer per dag lekker meezingen maar het is toch wel even aangenamer van een afstandje dan vlak naast de speaker te verblijven. Ik bedoel.. bij een concert ga je ook niet naast de geluidsinstallatie staan toch? Maar genoeg geklaag, het appartement is prima en we gaan er gewoon een leuk weekje van maken.

Pure uitstapjes

De tweede keer in redelijk korte tijd dat we even niet op de boot slapen. De eerste keer in Kemer om ons visum te regelen, daar maakte we meteen een tripje van door drie dagen weg te blijven. Zwemmen in een (hotel) zwembad was nieuw voor Jessie, en ook de bergen ingereden om sneeuw te zien en te gooien natuurlijk. Een uniek stukje Turkije gezien en beleefd, het woord ‘puur’ hebben wij hierop bestempeld. Deze tweede keer zijn we dus in Kas, omdat onze boot helaas te breed was om in Finike (onze overwinterplek) uit het water te liften. Dus het laatste onderhoud doen we hier.

De beste keuze

Inmiddels ben ik geploft op de enige stoel op het balkonnetje van het appartement, neem nog een slok water en kijk ietwat teleurgesteld naar mijn inmiddels lege zak met mint-chocolade. “Keurige lunch weer, Von!” glimlach ik naar mezelf. Niet omdat ik trots ben maar omdat ik in mijn hoofd de stemmen van mijn ouders hoor wanneer ik vroeger voor het eten nog even een zak chips naar binnen werkte. Uiteraard konden ze dat meestal niet waarderen, zeker omdat de helft van mijn bord eten daardoor altijd bleef staan. De fruitschaal is nog niet gevuld, want meestal compenseer ik mijn snoepgedrag door daarna iets gezonds te eten. Niet dat het echt zo werkt.. maar ach iedereen heeft denk ik zo rare gewoontes.

Terwijl ik dromerig staar naar de prachtige baai die een pittig stukje lopen van mij vandaan ligt, bedenk ik mij wat voor fantastische winter we hebben gehad. Dat ook al heeft ons avontuur een andere wending genomen, geen Caribisch gebied na een Atlantische oceaan oversteek (COVID heeft ons tegen gehouden, hoewel het wel mogelijk was maar met vanwege Jessie durfden we dit avontuur niet aan met deze omstandigheden) maar een hele winter in Turkije, waarvan een aantal maanden zelfs op dezelfde plek.

Jessie voegt zich overal heel makkelijk in.. maar zeker voor Sid en mij was de keuze om naar Finike Turkije te gaan echt de beste die we hebben kunnen maken. Beide zijn we tot rust gekomen, meer geaard op onze boot, ons huis. Ook hebben we deze tijd genuttigd om de boot meer huiselijk te maken, naast de vele noodzakelijke klussen aan de buitenkant van de boot. We. hebben genoten van de dorpse omgeving, de kleine community vol vriendelijke mensen. Vrienden gemaakt met wie we bijzondere momenten hebben gedeeld en vooral heerlijk en goedkoop gegeten. Dan nog niet gesproken over de kilos sinasappelen die we iedere week kochten voor een habbekrats, Jessie loves it!

Iedere dag vol bewondering bekeek ik hoe een dreumes van ruim 1,5 even twee volle glazen vergeperste sinasappelsap naar binnen kiept. Het ontbijt liet ze vervolgens verder staan, maar tja,, dat gedrag snap ik! Dus de ontbijtsessies duurde bij ons vrijwel de hele morgen. De middagen heb ik voornamelijk besteed aan mijn gewone werk, Sid en Jessie hebben lekker heel Finike verkend.

Finike wat was je fantastisch..

Geen mega fancy-marina maar een heerlijk ontspannen en goed georganiseerde marina die dorps aanvoelt. Met maar een maandje wat kouder weer (lees: Herst in Nederland), is het de rest van de winterperiode aangenaam geweest. Over deze periode heb ik weinig geschreven of gedeeld. Eigenlijk omdat het best wel saai was. Maar eerlijk is eerlijk, we zijn alle drie avonturiers maar.. vinden het saaie dorpse leven van tijd tot tijd heerlijk! Toch die oerhollandse roots “doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg”? Toch een beetje thuis op een grote afstand.

De Dali en haar upgrade

Inmiddels hebben we veel geleerd over onze boot en hoe het juist aan te pakken van diverse klussen aan boord. De lijst is oneindig lang maar vrijwel overal staat een goede groene vink achter. De laatste belangrijke punten worden momenteel gedaan. Wanneer ik die middag ga kijken bij de boot, zit de eerste laag antifauling er weer op. De propellors zijn in onderhoud en wat ik in de werkplaats zag, lagen ze daar alweer goed te shinen. De passerella (hydraulische loopbrug vanaf het achterdek) wordt geplaatst. Onze Dali krijgt echt een goede onderhoudsbeurd met een dikke upgrade, bijna klaar voor een nieuw seizoen.. bijna klaar om jullie met al haar luxe te ontvangen!!

Zien we jullie snel? Er zijn nog wat plekjes vrij voor een unieke vakantie.. waarbij we de mooiste dorpjes, plaatsjes en baaitjes aandoen. In kristalhelder water mogen snorkelen of een verfrissende duik mogen nemen om vervolgens heerlijk op het dek op te drogen met een drankje en een gezonde (of ongezonde) snack. Sid heeft genoeg nieuwe diner-inspiratie opgedaan dus ook hierin schieten jullie als gasten niets te kort.

"Dus hup! boek die vakantie voor de zomer!"

– Griekenland (juni-juli 2021)

– Sardinie (augustus 2021)

– Ibiza en Spanje (september 2021)

– Portugal (oktober 2021)

Contact ons voor de mogelijkheden

Deel dit artikel:

04/2021 : Bootklussen en de beste winter ooit!