Met grote, extreem verbaasde ogen, kus ik Sidney gedag. Of het nu door het tijdstip komt, zo extreem vroeg in de morgen, of doordat ik gewoon niet kan geloven wat er gaat gebeuren. ‘Tot morgen avond… en eh.. succes’.. stamel ik. Sid gooit z’n rugtas om en vertrekt richting Schiphol om een vlucht richting Marseille te nemen.
Hij gaat er naar toe! En daarmee bedoel ik…. tromgeroffel… onze catamaran Lagoon 400!!! Het gaat echt gebeuren…!!
Al vanaf dat we elkaar kennen, en dat is bijna tien jaar, hebben we de droom om een tijdje ons leven in het buitenland te vieren. Zien, beleven en proeven van andere culturen. De zon in je gezicht, en gaan waar de wind ons brengt! Maar wel met een plan. Want zowel Sid en ik zijn ondernemers met een nuchtere blik. Alles moet wel een doel hebben, en zeker nu we een klein meisje hebben, kunnen we niet helemaal freestylend door het leven gaan.
Onze droom werd ca. Zeven jaar geleden concreet, we zijn gaan sparen en gaan nadenken hoe we onze wereldreis vorm konden geven. Al snel kwam het idee tot een mobiel huis, die we mee konden nemen waar we ook maar heen willen gaan. Met liefde voor kust en water, kwam al snel het idee voor een boot. Onze ondernemers kant, besloot dat het leuk is als mensen stukje mee kunnen varen tegen een vergoeding. Zo was het idee voor Dali Sailing ontstaan.
Drieënhalf jaar geleden stonden we op het punt weg te gaan. We hadden een boot op het oog, maar vlak voordat de koop rond werd gemaakt, belanden we in een heftige nachtmerrie! Sidney raakte zwaar gewond in de brand van La Belle, die iemand (of meerdere personen want daar is nog steeds niets of niemand over onbekend) heeft aangestoken. Van “helemaal in de Gloria” naar “is er nog wel hoop op (kwalitatief) leven”? Een zwaar revalidatie proces volgde, en daar is Sidney tot op de dag van vandaag (en de komende jaren) nog wel even zoet mee.
Maar juist door het ongeluk zijn we harder gaan geloven dat je ‘nu’ leeft. Morgen kan alles anders zijn, dus het moet nu gebeuren. Deze overtuiging komt ook doordat Sidney goed herstelde, althans voor iemand die voor bijna 70% is verbrand. Het spaargeld ging er hard doorheen, gezien Sid twee jaar lang geen inkomen heeft gehad door de strijd met de verzekering, maar de drang om onze droom waar te maken groeide met de dag.
Vorig jaar besloten we opnieuw te gaan zoeken naar een boot. Al snel hebben we een bod gedaan, iets hoger dan begroot, op een lagoon 400. Gelukkig was de verkoper al in een verder stadium met een kopende partij. Gelukkig? Ja! Want in diezelfde week kwam ik erachter dat ik hartstikke zwanger was! Dus die boot kwam veel te vroeg!
Inmiddels zijn we een jaar verder en worden we iedere dag verwelkomt met de blijde lachen van Jessie! Ze is echt een enorm lief, gezellig en vooral zoet meisje. Iedere dag met haar is een feestje. Doordat zij zo relaxed is, geloven we dat we onze reis echt vorm kunnen geven. Dit keer niet met zijn tweetjes maar met zijn drietjes! Het zal wat zwaarder worden, en alles in een rustiger tempo vanwege onze situatie. Maar dat hoeft helemaal niet erg te zijn!
En daar sta ik dan, in mijn pyjama Sidney gedag te zeggen. Even tegen de voordeur te leunen, met één hand op mijn voorhoofd. Het gaat echt gebeuren,, na al dat dromen wordt het dan nu echt werkelijkheid?
Sid is onderweg naar Port Saint Louise, in de buurt van Marseille, met een maatje die onze boot gaat keuren en uiteindelijk tot een definitieve koop te komen. En ik? Ik ben onderweg naar Jessie haar slaapkamertje. Op mijn tenen loop ik haar kamer binnen en buig ik boven haar bedje. Haar buikje gaat zachtjes heen en weer, haar gezichtje tevreden en het zachte gesnurk doet mij glimlachen. Heel voorzichtig geef ik een kusje op haar bolle wangetjes en fluister zachtjes in haar oortje : ‘papa gaat ons nieuwe huisje kopen, ons avontuur gaat beginnen!’
