Naam auteur: Chris and Madelon

‘Hoezo gaan we niet eerst eten? Ik heb nog niet geluncht en het is al 15:00u geweest!’ Zeg ik geïrriteerd terwijl we langs Gasterij de Kruisberg lopen. Ik hoor de tosti’s en ander eten mijn naam al roepen.. Ook al is het niet aan mij af te zien maar op tijd eten vind ik echt heel belangrijk, […]

Ok, ik weet het zeker ; ik ben in het verkeerde tijdperk geboren. Ondanks dat ik die hippe gadgets fantastisch vind, snap ik er helemaal niets van! Mijn nichtjes die allen nog onder de 10 jaar zijn, racen mij  met gemak uit alle hippe ellende. In Amerika, waar ik uiteraard was voor mijn werk, heb

Ik trek mijn mouwen wat verder over mijn handen en mijn capuchon wat meer in mijn nek. De wind schreeuwt om aandacht door alle lijnen aan boord te laten klapperen. September in Kroatië.. ik had toch op wat mooier weer gehoopt. De lucht knapt iets op, althans door de grijze wolken zie ik wat blauwe

Met moeite klap ik een choco-muffin naar binnen, m’n hoofdpijn is te irritant, ik word er misselijk van. Koffie om het weg te spoelen en nog wat fruit om een soort van gezond te doen. Ik bel Sid, zodra ik z’n stem hoor springen de tranen in m’n ogen. Altijd als ik hoofdpijn, migraine achtige

Ik weet niet goed waarom deze titel bij mij omhoog popt, en al helemaal niet wat voor gezicht ik erbij moet trekken terwijl ik het schrijf. Enerzijds lach ik (bijna altijd trouwens) maar anderzijds.. nou ja.. Mijn december to remember blog sloot ik af dat het mij ietwat vervreemde dat er op het kaartje, die

Oja! In mijn vorige blog benoemde ik al iets met een overload aan kerstpakketten, toch.. nou daar dus even op doorbordurend.. Ik zit dus lekker achter mijn bureau op de zaak, mijn administratie van een veel-te-lange tijd bij te werken. Soms vind ik dit heerlijk omdat ik dan aangenaam in mijn eigen wereldje dit kan

Oververmoeid maar toch met een glimlach op mijn gezicht kijk ik terug naar de afgelopen tijd. Ik ben moe, echt moe. Niet van die moeheid die met een nachtje goed slapen en een dag geen afspraken verholpen is. Nee, voor het eerst sinds lange tijd heb ik even geen antwoord wat ik zou moeten doen

Zoals sommige van jullie weten is Sid samen met zijn vader en her en der wat aanhakende vrienden een mooie reis gaan maken van Ijmuiden naar Spanje.. op de fiets! Jawel op de fiets! Nu lijkt dit enorm gek, gezien hij naar verwachting eigenlijk nog in het ziekenhuis had moeten liggen.. zijn conditie nog steeds

Bizar hoe snel de tijd gaat.. en tegelijkertijd gaat alles enorm langzaam. Op dit moment schrijf ik deze blog vanuit huis, omdat ik er even een dag goed doorheen zit heb ik besloten vandaag niet te gaan werken. De laatste week is zwaar en dat komt omdat Sidney heel goed gaat. Huh? Hoor ik jullie

Lieve allemaal, Het is alweer even geleden maar het is weer tijd voor een berichtje.. dit bericht is dit keer niet alleen vanuit mij geschreven maar vanuit Sidney&mij! De afgelopen weken zijn hard gegaan. Sid is inmiddels goed wakker, nadat ze hem 6 weken slapende hebben gehouden, en op de beginnende en vooral goede weg

Dali Sailing
Scroll naar boven
Scroll naar top